اشغال قره باغ
چو یاغی نصحیت نگیرد بگوش
بهل پند و در گوشمالی بکوش
اقدام نظامی جمهوری آذربایجان برای بازپس گیری مناطق اشغال شدهی سرزمین خود، کاملاً در راستای تحقق صلح و دوستی و اخوت میان انسانها و همزیستی معقول مابین همسایگان است.
این فراعنهی روی زمین، متکبران، جنگ افروزان، نبرد سالاران و اشغالگران هستند که صلح و آشتی را به خطر میاندازند و نهی خداوند از تفرعن را به گوش نمیگیرند.
دولت متجاوز و اشغالگر ارمنستان نزدیک سی سال است که با کشتار فجیع کودکان و زنان و اهالی ولایت قاراباغ که قرنهاست جزو بلاد اسلام و از مراکز فرهنگی معارف شیعه به شمار میرود، باعث نفی بلد و آواره شدن بیش از یک میلیون تن از مردم دنج آن ولایت شده است و به هیچ یک از قطعنامههای سازمانهای جهانی مبنی بر ترک مناطق اشغال شده نیز وقعی ننهاده و به ایجاد پایگاههای نظامی در آن ولایت برای تهدیدات آیندهی سرزمینهای مسلمان پرداخته است.
نظامیان و داشناکهای ارمنی سی سال پیش با وحشیگری کمنظیری سرزمین قاراباغ را اشغال کردند و امروز همهی مردم مورد تجاوز را در مقابل خود میبینند.
رویارویی جوانان آذربایجان با تجاوزگران ارمنستان، براساس منافع مادی، شخصی و گروهی نیست زیرا به خاطر تضییع حق همگانی واکنش نشان میدهند و مقاومتی رو به گسترش دارند که نمیتوان آن را با حیل و دسائس و دکترینهای اجتماعی مهار کرد و اینگونه اعمال و کنشگریهای بیهوده حس تنفر آنان را از اشغالگر و حامیان آنان دو چندان خواهد کرد.
28 سال از اشغال قاراباغ با قتل عام فجیع بیش از 600 نفر زن و کودک و سالمند در یک شب میگذرد. نژادپرستان و داشناکها دریده خوی ارمنی پس از تثبیت اشغالگری خود در قاراباغ به پیاده کردن نقشهی خیالی برپایی ارمنستان بزرگ، در ایران حوادث جیلولوق را تکرار خواهند کرد. امروز مهار آنها امنیت و آرامش فردای فرزندان ما را تضمین خواهد کرد.
تاريخ درج خبر:1399/07/12